Ulica Ku Słońcu

ulica Ku Słońcu
Turzyn, Świerczewo, Gumieńce
Ilustracja
ul. Ku Słońcu w kierunku Ronda Gierosa
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Szczecin

Długość

4090 m

Przebieg
światła al. Piastów
światła al. Bohaterów Warszawy
rondo rot. Witolda Pileckiego
406
432
ul. Tenisowa
ul. Marcina Kasprzaka
ul. gen. Stanisława Litwinowicza
ul. mjr. Henryka Sucharskiego
światła ul. Karola Miarki / al. Kasztanowa
ul. Piękna
światła ul. Santocka
rondo ks. Lucjana Gierosa
ul. Kręta
ul. Źródlana / ul. Różana
ul. Kwiatowa
ul. Przygodna
ul. Kazimierska
światła ul. Polskich Marynarzy
ul. Hrubieszowska
granica administracyjna miasta,
↓ ul. Welecka w Mierzynie
Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Ku Słońcu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Ku Słońcu”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Ku Słońcu”
Ziemia53°25′15,5″N 14°30′53,8″E/53,420972 14,514944

Ulica Ku Słońcu – jedna z najdłuższych ulic miasta Szczecina, położona na obszarze osiedli Turzyn, Świerczewo oraz Gumieńce. Administracyjnie podzielona jest między dwie dzielnice miasta: Śródmieście oraz Zachód. Przedwojenna nazwa ulicy brzmiała Pasewalker Chaussee (Szosa Pasewalcka); obecna nazwa nadana została przez Helenę Kurcyusz[1] – pierwszą architektkę w polskim Szczecinie. Genezę nazwy ulicy Helena Kurcyusz wywodzi od tego, że w 1945 każdego dnia wybierając się do centrum miasta po pożywienie dla swoich koleżanek przebywających w szpitalu, szła wciąż ku słońcu; rano mając przed sobą wschodzące słońce, wieczorem widząc natomiast zachodzące[2]. Ulica stanowi fragment drogi krajowej nr .

W czasach Polski Ludowej, od lat 70. do reformy sieci drogowej w 1985 roku, ulica była częścią drogi krajowej nr , łączącej Szczecin z granicą polsko-niemiecką w Lubieszynie[3]. W latach 90. wchodziła w skład ówczesnej drogi krajowej nr 116[4].

Przebieg[edit | edit source]

Ulica Ku Słońcu rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z al. Piastów na pograniczu osiedli Nowe Miasto oraz Turzyn. Następnie krzyżuje się z ul. ks. Witolda, al. Bohaterów Warszawy, przechodzi przez rondo Pileckiego. Dalej przebiega pod wiaduktem kolejowym i zmienia przynależność administracyjną na Świerczewo; na obszarze tego osiedla krzyżuje się z ul. Tenisową, Marcina Kasprzaka, gen. Litwinowicza, mjr. Sucharskiego, Karola Miarki, Piękną, Santocką. Przechodzi przez Rondo Gierosa, za nim krzyżuje się jeszcze z ul. Krętą, Źródlaną i Różaną, Kwiatową, Przygodną, Kazimierską, Polskich Marynarzy oraz Hrubieszowską. Kontynuacją ulicy Ku Słońcu na terenie Mierzyna jest ulica Welecka.

Zabudowa[edit | edit source]

Zabudowa ulicy Ku Słońcu jest zróżnicowana. Na osiedlu Turzyn przy ulicy wznoszą się przedwojenne zabudowania kamieniczne oraz współczesne bloki mieszkalne wypełniające puste po zniszczeniach wojennych parcele. Na osiedlu Świerczewo zabudowę ulicy stanowią w dużej mierze przedwojenne wille oraz współczesne budynki mieszkalne z początku XXI wieku (zabudowa na narożniku z ul. Polskich Marynarzy i Hrubieszowską). Przy ul. Ku Słońcu położony jest Cmentarz Centralny, otwarty w 1901 roku jako Hauptfriedhof i mający obecnie powierzchnię 167,8 ha. Wejście główne zlokalizowane jest od strony ul. Ku Słońcu i prowadzi przez wznoszącą się przy niej zabytkową Bramę Główną. Przy ulicy zlokalizowane są także: Zespół Szkół Łączności (Ku Słońcu 27-30), Szkoły Salezjańskie (Ku Słońcu 124) oraz, nieopodal granicy z Mierzynem, market budowlany Castorama oraz CH Ster.

Transport[edit | edit source]

Początki komunikacji tramwajowej na ulicy Ku Słońcu sięgają roku 1905, kiedy to otwarto nową trasę tramwajową nr 2 łączącą bramę Cmentarza Centralnego z Bramą Portową. W 1923 linię tramwajową zawieszono – uruchomiono ją ponownie w 1924 roku (przyczyną zawieszenia były kłopoty finansowe operatora). 3 lata później nastąpiło przedłużenie linii na ul. Ku Słońcu – nową krańcówkę wybudowano mniej więcej na wysokości dzisiejszych Szkół Salezjańskich[5]. We wrześniu 1948 reaktywowano po okresie II wojny światowej komunikację tramwajową na ulicy – dotarła tu nowa linia nr 8. 31 grudnia 1955 przedłużono linię tramwajową na ulicy i do użytku oddano istniejącą do dziś pętlę uliczną przy skrzyżowaniu z ul. Kwiatową[6]. Od 4 listopada 2008 do 2 kwietnia 2009 przeprowadzono remont torowisk tramwajowych na ulicy Ku Słońcu związany z planowanym wprowadzeniem do ruchu wagonów niskopodłogowych[7]. Przystanki w ciągu ulicy obsługiwane są przez dwie linie tramwajowe: 8 oraz 10.

Galeria[edit | edit source]

Przypisy[edit | edit source]

  1. artykuł na pomeranica.pl.
  2. szczecin.gazeta.pl.
  3. Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. trzecie, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1975.
  4. Polska: Atlas samochodowy 1:300 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1992, s. 219. ISBN 83-7000-080-0.
  5. mkm.szczecin.pl – linia nr 2.
  6. mkm.szczecin.pl – pętla Gumieńce.
  7. mkm.szczecin.pl – linia nr 8.